سوال:
شخصی دختری را نکاح کرده است. و مدت چند ماه به خانه پدر زن خود رفت و آمد داشته است. و در این اوقاتگاهی خلوت صحیحه هم شده است، و هنگام عـروسی و زفاف بعد از اینکه شوهر با خانم خود بیش از دو ساعت خلوت صحیحه داشته، میگوید که این دختر باکره نبوده است. بنابر این مـدعی است مخارجی که بعنوان عروسی و چیزی که از مهریه اداء کردهام به بنده پس داده شود، و باقیمانده مهر را نمیپردازم. تقاضا میشود توضیح دهیدکه آیا قول شوهر درست است یا خیر؟
پاسخ:
خیر، چونکه خلوت صحیحه صورتگرفته، بر شوهر مهرکامل لازم است و مخارج متحمل شده عـروسی، و چیزیکه از مهر داده از زن پسگرفته نمیشود. و اداء بقیه مهر بر شوهر لازم است. و ادعای اوکه دختر بکارت نداشته، شرعاً اعتباری ندارد. زیرا دوشیزگی گاهی بدون مقاربت هم زائل میشود.
و فی الدر:
« و تـجب العشره ان سماها أو دونها، و یجب الاکثر منها ان سمّی الاکثر و یتأکد عند وطء أو خلوه صحت من الزوج».
و فی الرد:
« (قوله: یجب الأکثر) أی بالغاً ما بلغ….(قوله: و یتأکـد) أی الواجب من العشره أو الأکثر».(رد المحتار:۲/۳۵۸)
و فی الهندیه:
«و قال لزوجته لم اجدک بکراً لاحد و لا لعان عند الجمهور و هو قول الائمه الاربعه و اصحابهم وهو الاصح».(هندیه:۲/۵۱۸)
و فی الرد تحت قول الشارح، «و رجحه فی البزازیه:
«تزوجها علی انها بکر فاذا هی لیستکذلک، یجبکل المـهر حملاً لأمرها علی الصلاح بأن زالت بوثبه».(رد المحتار:۲/۳۷۶)
تمامی مطالب این سایت متعلق به دارالافتاء مرکزی اهل سنت می باشد و استفاده از مطالب آن با ذکر منبع بلامانع است.
طراحی سایت : کلکسیون طراحی