سوال:

شخصی آرایشگاه زنانه داشته و با زدن ابرو و کوتاه کردن موهای زنان درآمد کسب کرده است، حکم این شغل و درآمد به دست آمده از آن چیست؟

 

پاسخ:

در آرایشگاه کارهای مختلفی انجام می شود که بعضی ها جایز و بعضی ناجایز است؛ لذا مطلق آرایشگری حرام نیست، شخصی که به آرایشگری مشغول است باید فقط خدمات جایز را انجام دهد و از ارائه خدمات ناجایز پرهیز کند.

بنابر این اگر در این آرایشگاه هرگونه خدمات جایز و ناجایز انجام شده است، مبلغی به عنوان هزینه‌های ناجایز تخمین زده و تصدق نماید. در آینده از انجام کارهای ناجایز خودداری نماید.

آرایش ناجایز شامل برداشتن ابرو، خالکوبی، آرایش های مردانه برای زنان، تغییر خلق الله و … می شود.

 

 

منبع:

فی صحیح مسلم:

عَنْ عَبْدِ اللهِ، قَالَ: «لَعَنَ اللهُ الْوَاشِمَاتِ وَالْمُسْتَوْشِمَاتِ، وَالنَّامِصَاتِ وَالْمُتَنَمِّصَاتِ، وَالْمُتَفَلِّجَاتِ لِلْحُسْنِ الْمُغَیِّرَاتِ خَلْقَ اللهِ» قَالَ: فَبَلَغَ ذَلِکَ امْرَأَهً مِنْ بَنِی أَسَدٍ یُقَالُ لَهَا: أُمُّ یَعْقُوبَ وَکَانَتْ تَقْرَأُ الْقُرْآنَ، فَأَتَتْهُ فَقَالَتْ: مَا حَدِیثٌ بَلَغَنِی عَنْکَ أَنَّکَ لَعَنْتَ الْوَاشِمَاتِ وَالْمُسْتَوْشِمَاتِ، وَالْمُتَنَمِّصَاتِ وَالْمُتَفَلِّجَاتِ، لِلْحُسْنِ الْمُغَیِّرَاتِ خَلْقَ اللهِ، فَقَالَ عَبْدُ اللهِ: «وَمَا لِی لَا أَلْعَنُ مَنْ لَعَنَ رَسُولُ اللهِ (؟

بَابُ تَحْرِیمِ فِعْلِ الْوَاصِلَهِ وَالْمُسْتَوْصِلَهِ وَالْوَاشِمَهِ وَالْمُسْتَوْشِمَهِ…ش: (۲۱۲۵).

 

وفی تکمله فتح الملهم:

قوله: «والنامصات … الخ»: النمص (بفتح النون وسکون المیم) نتف الشعر، ونمصت المرأه الشعر أی نتفته، والناصه: هی التی تنتف شعر اعلوجه کما فی القاموس وتاج العروس والمتنمصه من تأمر امرأه أخری بنتف الشعر عن نفسها. وأکثر ما تفعله النساء فی الحواجب وأطراف الوجه ابتغاء للحسن والزینه، وهو حرام بنص هذا الحدیث

۴/۱۱۵، ط: دارالقلم، دمشق ـ سوریه .

 

وفی التاتارخانیه:

الأخذ إذا کان بمقابله المعصیه کان معصیه والسبیل فی المعاصی ردّها ویؤمر بالتصدیق عنه، إذا لم یعرفه لیصل إلیه ماله، اما إذا لم یکن الأخذ علی شرط لم یکن الأخذ معصیه فیکون له.

۱۸/۱۵۷، ط: مکتبه رشیدیه، کویته ـ پاکستان.

 

وفی الرد:

لعن رسول الله( المتشبهین من الرجال بالنساء والمتشبهات من النساءه بالرجال وللطبرانی أن مرأه مرت على رسول الله متقلده قوسا فقال لعن الله المتشبهات من النساء بالرجال والمتشبهین من الرجال بالنساء.

۱/۴۰۵،ط: دارالمعرفه، بیروت،‌لبنان.

 

وفی فقه البیوع:

والخلاصه أن الغاصب إن خلط المغصوب بماله، ملکه وحل له الانتفاع بقدر حصته علی أصل أبی حنیفه،‌وعند محمد رحمه الله تعالی، حل له الانتفاع بقدر حصته وإن لم یملکه فإن باعه أو وهبه بقدر حصته، جاز للآخذ الانتفاع به، أما إذا باع أو وهب بعد استنفاد حصته من الحلال،‌فیدخل فی الصوره الثانیه التی کل المخلوط فیها مغصوب، ولا یحل له الانتفاع به، ولا للذی یشتری أو یتهب منه حتی یؤدی البدل إلی المغصوب منه.

فأما إذا لم یعلم الآخذ منه کم حصته الحلال فی المخلوط یعمل بغلبه الظن.

۲/۱۰۳۸، ط: مکتبه معارف القرآن، کراچی،‌ پاکستان.

 

و فی الهدایه:

إلا إذا کان لا یجد غیره، لأنه محتاج إلیه، وله أن یصرفه إلی حاجه نفسه، فلو أصاب مالا، تصدق بمثله إن کان غنیا وقت الإستعمال. وإن کان فقیرا فلا شیء علیه.

۶/۴۹۹، ط: شیخ الإسلام احمد جام، تربت جام، ایران.