۞ خداوند متعال می فرماید:
جمعه, ۲۷ مهر , ۱۴۰۳ برابر با 15 ربيع ثاني 1446 - Friday, 18 October , 2024
سوال:
فردی چنین نذر می‌کند: که بر من لازم است این گوسفند را به رضای الله ذبح‌کنم و ثوابش به مرده برسد و یا اینکه گوسفندی خیرات می‌کند و مردم محله و همسایگان را جمع کرده و به آنها غذا بدهد حکمش چیست؟
پاسخ:
سؤال شما دو صورت دارد:
صورت اول: نذر کرده باشید، مثلاً بگوئید: «این گوسفند بر من لازم است که آنرا به رضای الله تعالی ذبح کنم» در این صورت حکمش این است که فقط به فقراء و مساکین می‌توانید غذا بدهید و به اهل محله و همسایگان و مردمان دیگر که غنی باشند نمی‌توانید غذا بدهید و همچنان خود شما و اصول و فروع شما نمی‌توانند از آن استفاده کنند.
و فی الرد:
«نذر أن یتصدق بدینار على الأَغْنیاء ینبغی أن لا یصح.قُلْتُ: وینبغی أن یصح إذا نوى أبناء السبیل لأنَّهم محل الزکاه اه.قُلْتُ: ولعلَّ وَجْهَ عدم الصِّحَّه فی الأول عدم کونها قربه أو مستحیله الکون لعدم تحققها، لأنَّها للغنی هبه کما أن الهبه للفقیر صدقه».(رد المحتار:۳/۷۵)
و فی الدر:
« ولو ذبحها تصدق بلحمها، ولو نقصها تصدق بقیمه النقصان أیضاً ولا یأکل الناذر منها، فإن أکل تصدق بقیمه ما أکل » .(الدر المختار مع الرد:۵/۲۲۵)
قال ابن عابدین تحت قول الدر:
«(قوله: و لا الی من بینهما ولاد» و کذا کل صدقه واجبه کالفطره و النذر و الکفارات».(رد المحتار:۲/۶۹)
صورت دوم سؤال شما این است که: نذر کرده باشید مثلاً بگویید این گوسفند را به رضای الله ذبح می‌کنم و خیراتش می نمایم در این صورت حکمش اینست که شما می‌توانید به فقراء و مساکین و اغنیاء غذا بدهید و همچنان اصول و فروع شما می‌توانند از آن استفاده بکنند.
و فی الدر:
« و الصدقه کالهبه…..ولو علی غنی لان المقصود فیها الثواب لا العوض».(الدر المختار:۴/۵۸۲)
قال ابن عابدین تحت قول الدر:
« (قوله: و لا الی من بینهما ولاد) و کذا کل صدقه واجبه کالفطره و النذر و الکفارات اما التطوع فیجوز بل هو اولی کما فی البدائع».(رد المحتار:۲/۶۹)
تمامی مطالب این سایت متعلق به دارالافتاء مرکزی اهل سنت می باشد و استفاده از مطالب آن با ذکر منبع بلامانع است.
طراحی سایت : کلکسیون طراحی